3. Zadania, I
1. Rozważamy polisę emerytalną dla (x). Polega ona na tym, że przez następne m lat będzie on płacił co rok składkę netto P. Po dożyciu wieku x+m zacznie otrzymywać emeryturę w postaci renty dożywotniej w stałej wysokości 1 zł (na początku każdego roku). Gdy umrze przed osiągnięciem wieku x+m nic nie będzie wypłacone. Niech L oznacza stratę ubezpieczyciela netto na moment wystawienia polisy.
Wykazać, że zdarzenie L<0 opisuje wzór
Rozwiązanie. Strata L wyraża się wzorem
|
L=-P1+v+…+vK, dla K<mvm+…vK-P1+v+…+vm-1, dla K≥m |
|
Jeśli K<m to zawsze L<0. Jeśli natomiast K≥m to L<0 oznacza, że
a to jest równoważne wzorowi z treści zadania.
2. Niech A¯x:m¯∣1δ oznacza składkę A¯x:m¯∣1 obliczoną z użyciem technicznej intensywności oprocentowania δ>0. Obliczyć Δδ które spełnia równanie
|
A¯x:m¯∣1δ=A¯x+112:m+112¯∣1δ+Δδ |
|
jeżeli dane są wartości:
|
A¯x:m¯∣1=0,131763,A¯x:m¯∣ 1=0,0768021,I¯A¯x:m¯∣1=3,0173, |
|
|
μx=0,002,μx+m=0,05,δ=ln1,05=0,04879 |
|
(obliczone przy podanej wartości δ).
Rozwiązanie. Zastępując przyrost funkcji różniczką otrzymujemy następujące równanie na Δδ
|
∂A¯x:m¯∣1δ∂x⋅112+∂A¯x:m¯∣1δ∂m⋅112+∂A¯x:m¯∣1δ∂δ⋅Δδ=0. |
|
Obliczymy najpierw potrzebne pochodne cząstkowe.
|
∂A¯x:m¯∣1δ∂m=∂∂m∫0me-δttpxμx+tdt=e-δmmpxμx+m=Ax:m¯∣ 1μx+m, |
|
|
∂A¯x:m¯∣1δ∂δ=∂∂δ∫0me-δttpxμx+tdt=-∫0mte-δttpxμx+tdt=-I¯A¯x:m¯∣1. |
|
Zatem Δδ spełnia równanie
|
1120,1317630,002+0,04879+0,0768021⋅0,05-0,002+1120,0768021⋅0,05-3,0173Δδ=0 |
|
skąd otrzymujemy ostatecznie Δδ=???.
3. Niech Px oznacza tradycyjnie regularną coroczną składkę płatną aż do śmierci za ubezpieczenie osoby w wieku x, które wypłaci 1 zł na koniec roku śmierci. Załóżmy, że x jest liczbą całkowitą a u∈0,1. Udowodnić, że przy założeniu UDD składka Px+u wyraża się przez składki Px oraz Px+1 następującym wzorem:
gdzie wx+1=1-wx oraz
|
wx=1-uPx+1+d1-uPx+1+d+u-uqxPx+d |
|
4. Rozważamy ubezpieczenie na życie ciągłe dla (35). Wypłaci ono 1 zł w chwili śmierci. Natomiast składka netto będzie płacona w postaci renty dożywotniej ciągłej z odpowiednio dobraną intensywnością.
Obliczyć πs10 tzn. intensywność oszczędnościowej części składki po 10 latach.
Dane są:
|
i=5%,M35=3776,D35=17236,M45=3181,D45=10091,p45=0,992. |
|
Uwaga! Należy skorzystać z założenia UDD.
Rozwiązanie. Skorzystamy ze wzoru
Mamy
|
Vt=A¯35+t-P¯A¯35a¯35+t oraz |
|
|
V′t=μ35+t+δA¯35+t-μ35+t-P¯A¯35μ35+t+δa¯35+t-1. |
|
Na mocy założenia UDD mamy następujące wzory przybliżone
|
A¯45=iδ⋅M45D45=?,a¯45=1-A¯45δ=?,μ45=q45=0,008. |
|
Zatem V10=?, V′10=? i stąd πs10=?.
5. Rozważamy rodzinę polis emerytalnych dla (x) parametryzowaną długością okresu płacenia składek m>0. Dokładniej: polisa Pol(m) polega na tym, że przez najbliższe m lat ubezpieczony (x) będzie płacił składkę netto w postaci renty życiowej m-letniej ciągłej z odpowiednio dobraną stałą intensywnością netto; po dożyciu wieku x+m zacznie otrzymywać emeryturę w postaci renty dożywotniej ciągłej z roczną intensywnością 1. Niech 0<t<m oraz niech Vt oznacza rezerwę składek netto po t latach.
Wykazać, że ∂Vt∂m wyraża się wzorem:
|
∂Vt∂m=-Ax+t:m-t¯∣ 1⋅a¯xa¯x:t¯∣a¯x:m¯∣2 |
|
Rozwiązanie. Z definicji rezerwy otrzymujemy jawny wzór na Vt,
|
Vt=m-t|a¯x+t-P¯a¯x+t:m-t¯∣ dla 0<t<m, |
|
gdzie
Obliczamy odpowiednie pochodne
|
∂∂mm-t|a¯x+t=∂∂m∫m-t∞e-δsspx+tds=-e-δm-tm-tpx+t, |
|
|
∂∂ma¯x+t:m-t¯∣=∂∂m∫0m-te-δsspx+tds=e-δm-tm-tpx+t, |
|
|
∂∂mm|a¯x=∂∂m∫m∞e-δsspxds=-e-δmmpx, |
|
Dalej
|
∂Vt∂m=-e-δm-tm-tpx+t--e-δmmpxa¯x:m¯∣-e-δmmpxm|a¯xa¯x:m¯∣2a¯x+t:m-t¯∣-P¯me-δm-tm-tpx+t= |
|
|
-e-δm-tm-tpx+t+e-δmmpxa¯xa¯x+t:m-t¯∣a¯x:m¯∣2-e-δm-tm-tpx+t⋅m|a¯xa¯x:m¯∣=-e-δm-tm-tpx+ta¯xa¯x:m¯∣+ |
|
|
+e-δmmpxa¯xa¯x+t:m-t¯∣a¯x:m¯∣2=-Ax+t:m-t¯∣ 1a¯xa¯x:m¯∣-e-δttpxa¯xa¯x+t:m-t¯∣a¯x:m¯∣=-Ax+t:m-t¯∣ 1⋅a¯xa¯x:t¯∣a¯x:m¯∣2. |
|
6. Rozważmy grupę 100 osób w wieku (50). Każda z tych osób ubezpieczyła się kilka lub kilkanaście lat temu na życie i płaci regularne coroczne składki netto aż do śmierci (bieżący staż każdej z tych osób w ubezpieczeniu jest liczbą całkowitą).
Obliczyć przeciętną liczbę polis, które nie przyniosą ubezpieczycielowi straty netto.
Zakładamy, że wszystkie te osoby należą do tej samej populacji i że ich życia są niezależne. Można skorzystać z następujących danych:
|
l30=96172,l40=93348,l50=86752,l60=73602,l70=51989,l80=24644,l90=4568. |
|
Rozwiązanie. Rozważmy jedną z osób z tej grupy ubezpieczonych. Jeśli ubezpieczyła się ona w wieku x i k lat temu
to oczywiście x+k=50. Strata ubezpieczyciela związana z tą polisą ma postać
|
kL=vK50+1-Px⋅1-vK50+1d. |
|
Zdarzenie, że ta polisa nie przyniesie straty można zapisać nierównością
|
vK50+1-Px⋅1-vK50+1d<A50-Pxa¨50 |
|
która jest równoważna następującej
i dalej
|
K50+1>lnA50-δ=?? czyli K50≥?? |
|
Przeciętna liczba polis, które nie przyniosą straty wynosi więc ??.
7. Żona (20) jest wybrana z populacji de Moivre'a z wiekiem granicznym 100; natomiast mąż (25) jest wybrany z populacji de Moivre'a z wiekiem granicznym 90. Rozpatrujemy następującą polisę emerytalną dla tej pary. Przez najbliższe 40 lat będą płacić składki w postaci renty życiowej ciągłej, przy czym płacenie składek ustaje po pierwszej śmierci (jeśli ktoś umrze w ciągu najbliższych 40 lat). Po 40 latach zaczyna się wypłata emerytury w postaci renty życiowej ciągłej płacącej do drugiej śmierci z roczną intensywnością 1.
Obliczyć intensywność P¯ renty składek przyjmując techniczną intensywność oprocentowania na poziomie δ=0,02.
8. On (y) jest wylosowany z populacji Gompertza a ona (x) z populacji Weibulla. Dane są:
|
ex:y=7,μx=0,02 oraz PrTx<Ty=0,25. |
|
Obliczyć przybliżoną wartość
Rozwiązanie.Mamy
|
ex+112:y≈ex:y+112∂∂xex:y. |
|
Ale
|
∂∂xex:y=∂∂x∫0∞tpx⋅tpydt=∫0∞tpy∂∂xtpxdt=∫0∞tpytpxμx-μx+tdt= |
|
|
=μxex:y-∫0∞tpx⋅tpyμx+tdt=μxex:y-Pr(T(x)<T(y)), |
|
więc ostatecznie
|
ex+112:y≈7+1120,02⋅7-0,25=6,9908. |
|
9. Rozważamy ubezpieczenie 30-letnie malejące dla (20) wybranego z populacji de Moivre'a z wiekiem granicznym 100. Suma ubezpieczenia ct wypłacana jest w chwili śmierci i wynosi:
|
ct=30-t+ft/30dlat<300dlat≥30. |
|
gdzie f∈0,1 jest parametrem. Składka opłacana jest w postaci renty życiowej ciągłej 30-letniej z odpowiednio dobraną intensywnością netto. Znaleźć najmniejsze f, które spełnia warunek:
dla każdego t∈0,30 zachodzi nierówność Vt≥0.
Symbol Vt oznacza rezerwę składek netto po t latach.
10. Rozważamy dwie populacje. Niech gjx oznacza gęstość rozkładu trwania życia noworodka wylosowanego z populacji j (j=1,2.) Między funkcjami g1x oraz g2x zachodzi związek:
|
g2x=0,9g1xdlax<501,1g1xdlax>50. |
|
Niech dalej zmienna losowa Xj oznacza długość życia noworodka wylosowanego z populacji j. Udowodnić, że zachodzi wzór:
|
EminX1,50=5,5EX1-5EX2+25. |
|
11. Rozważamy dwie polisy bezterminowe na życie dla (x). Każda z nich wypłaca jako świadczenie 1 zł na koniec roku śmierci. Polisa 1. opłacona jest za pomocą jednorazowej składki netto w momencie zawarcia umowy. Niech L1 oznacza stratę ubezpieczyciela na moment wystawienia tej polisy. Natomiast w przypadku polisy 2. składki regularne netto będą płacone w postaci renty życiowej na początku każdego roku aż do śmierci. Niech L2 oznacza stratę ubezpieczyciela na moment wystawienia tej polisy. Wiadomo, że
Obliczyć Ax.
Rozwiązanie. Jak wiadomo
|
VarL2=1+Pxd2⋅VarvK+1=11-Ax2VarL1 |
|
Obliczamy stąd Ax=0,26.
12. Rozważamy ubezpieczenie n-letnie na życie i dożycie ciągłe dla (x). Jeśli umrze on w ciągu najbliższych n lat to zostanie wypłacone świadczenie 1 zł w chwili śmierci, a jeżeli dożyje wieku x+n to 1 zł zostanie wypłacone właśnie w tym momencie. Składki netto będzie płacił w formie renty życiowej ciągłej h-letniej, gdzie 0<h<n. Odpowiednią intensywność składki netto oznaczamy tradycyjnie symbolem hP¯A¯x:n¯∣ . Załóżmy, że zwiększymy n o jeden miesiąc. O ile należy zmniejszyć h aby nie zmieniła się roczna intensywność składki netto.
Dane są
|
hP¯A¯x:n¯∣=0,03,Ax+h:n-h¯∣ 1=0,55 oraz δ=0,049. |
|
13. Rozważamy ubezpieczenie ciągłe dla (x), które wypłaci t w chwili śmierci, jeśli ubezpieczony umrze w wieku (x+t). Niech Z oznacza wartość obecną świadczenia na moment wystawienia polisy. Załóżmy, że ubezpieczony został wylosowany z populacji wykładniczej o średniej trwania życia 80.
Techniczną intensywność oprocentowania δ wybrano na poziomie, który minimalizuje wartość współczynnika zmienności:
Obliczyć ten poziom δ.
14. Rozważamy polisę emerytalną, która polega na tym, że (x) płaci składki przez najbliższe m lat w postaci renty życiowej ciągłej, a po dożyciu wieku x+m zaczyna pobierać emeryturę z intensywnością 1 na rok. W przypadku śmierci przed osiągnięciem wieku x+m uposażeni otrzymują jednorazowe świadczenie w wysokości α razy suma wpłaconych dotychczas składek (w chwili śmierci).
Niech P¯α oznacza odpowiednią intensywność roczną składek netto.
Wykazać, że zachodzi wzór:
|
dP¯αdα=P¯α2I¯A¯x:m¯∣1m|a¯x |
|
Rozwiązanie. Intensywność składki obliczamy z równania
|
E(P.V.(składek P¯(α)))=E(P.V.(świadczeń)). |
|
W systuacji z zadania równanie to ma postać
|
P¯α⋅a¯x:m¯∣=1⋅m|a¯x+αI¯A¯x:m¯∣1P¯α. |
|
Mamy stąd
|
P¯=m|a¯xa¯x:m¯∣-αI¯A¯x:m¯∣1. |
|
Otrzymujemy stąd natychmiast wzór na dP¯αdα.