Podczas tego wykładu udowodnimy fundamentalne twierdzenie dla analizy stochastycznej.
Pokazuje ono, że klasa semimartyngałów ciągłych jest zamknięta ze względu na
funkcje gładkie oraz podaje wzór na różniczkę stochastyczną
.
Załóżmy, że
jest ciągłym semimartyngałem,
funkcją klasy
na
.
Wówczas
też jest semimartyngałem oraz
| (13.1) |
Wszystkie całki w (13.1) są dobrze zdefiniowane, bo procesy
i
są ciągłe, zatem
oraz
jest całkowalne względem
.
Wzór Itô (13.1) będziemy dowodzić poczynając od najprostszych przypadków.
Przypadek I.
jest semimartyngałem ograniczonym, a
wielomianem.
Z liniowości obu stron (13.1) wystarczy rozpatrywać przypadek, gdy
. Pokażemy ten wzór przez indukcję po
.
Dla
teza jest oczywista.
Załóżmy więc, że (13.1) zachodzi dla
pokażemy go dla
.
Zauważmy, że
oraz
. Ze wzoru na całkowanie przez
części,
Przypadek II.
jest semimartyngałem ograniczonym (a
jest dowolną funkcją klasy
).
Niech
, istnieje ciąg wielomianów
taki, że
Wtedy
jednostajnie oraz
, więc
z twierdzenia Lebesgue'a o zbieżności zmajoryzowanej (dla całki zwykłej i stochastycznej),
Przypadek III. Zmienna
jest ograniczona.
Połóżmy w tym przypadku
wówczas
jest ciągłym ograniczonym semimartyngałem oraz
p.n.. Na mocy przypadku II, (13.1) zachodzi dla
, więc
Biorąc
dostajemy (13.1).
Przypadek IV.
jest dowolnym semimartyngałem ciągłym.
Połóżmy
oraz
. Zauważmy, że
, więc, ponieważ wiemy już, iż (13.1) zachodzi, gdy
ograniczone, to
| (13.2) |
Mamy
proces
jest prognozowalny jako supremum procesów prognozowalnych, ponadto
Zatem z ciągłości
,
p.n., skąd
.
Z twierdzenia Lebesgue'a o zbieżności zmajoryzowanej dla całek stochastycznych,
ponadto z twierdzenia Lebesgue'a dla zwykłej całki,
Podobnie
p.n. i ponownie stosując
twierdzenie Lebesgue'a dostajemy
Oczywiście
p.n., więc możemy przejść w (13.2)
z
do
, by dostać (13.1).
Dla
,
W podobny sposób jak w przypadku jednowymiarowym możemy udowodnić wielowymiarową wersję twierdzenia Itô.
Załóżmy, że
jest funkcją klasy
oraz
, gdzie
są ciągłymi semimartyngałami dla
.
Wówczas
jest semimartyngałem oraz
![]() |
Załóżmy, że
jest ciągłym martyngałem lokalnym takim, że
oraz
jest martyngałem lokalnym. Wówczas
jest procesem Wienera.
Musimy wykazać, że dla
,
jest niezależne od
oraz
ma rozkład
. W tym celu wystarczy wykazać, że
| (13.3) |
Istotnie (13.3) implikuje, że
dla
, czyli
. Ponadto dla dowolnej
-mierzalnej
zmiennej
oraz
,
Zatem
jest niezależne od zmiennych
-mierzalnych, czyli jest niezależne
od
.
Zastosujmy wzór Itô dla
(wzór Itô zachodzi też dla funkcji zespolonych,
wystarczy dodać odpowiednie równości dla części rzeczywistej i urojonej),
Niech
, wówczas
jest martyngałem lokalnym oraz z nierówności
Dooba (Twierdzenie 9.3),
![]() |
czyli
jest na każdym przedziale skończonym majoryzowany przez zmienną całkowalną, zatem
jest martyngałem. Ustalmy
, wtedy
Zdefiniujmy
, wtedy
czyli
Funkcja
jest ciągła, a zatem z powyższego wzoru jest różniczkowalna i spełnia równanie
różniczkowe
Zatem
dla
, czyli
stąd
p.n. i
Równoważnie Twierdzenie Levy'go można sformułować w następujący sposób:
Jeśli
oraz
, to
jest procesem Wienera.
Założenie ciągłości
jest fundamentalne. Jeśli położymy
, gdzie
jest procesem
Poissona z parametrem 1, to
jest martyngałem, a oczywiście
nie jest procesem
Wienera.
Można też udowodnić wielowymiarową wersję twierdzenia Levy'ego.
Załóżmy, że
są ciągłymi martyngałami lokalnymi takimi, że
oraz
są martyngałami lokalnymi
dla
.
Wówczas
jest
-wymiarowym procesem Wienera.
Załóżmy, że proces
jest ciągły, adaptowalny oraz
. Wówczas
jest procesem Wienera
wtedy i tylko wtedy, gdy dla wszystkich
,
jest martyngałem lokalnym.
To, że
jest martyngałem jest prostym i dobrze
znanym faktem. Wystarczy więc udowodnić implikację ”
”.
Określmy
, wówczas
oraz
dla wszystkich
proces
jest ograniczonym
martyngałem lokalnym
(z dołu przez
, z góry przez
), a więc martyngałem.
Stąd
Zauważmy, że
oraz
Stąd, z Twierdzenia Lebesque'a o zbieżności zmajoryzowanej dla
,
,
Biorąc
dostajemy
,
czyli
jest martyngałem, a więc
.
By skorzystać z twierdzenia Levy'ego i zakończyć dowód musimy jeszcze wykazać, że
.
Szacujemy dla
,
skąd w podobny sposób jak dla pierwszych pochodnych dowodzimy, że dla
,
,
Podstawiając
dostajemy
czyli
jest martyngałem, więc
.
Korzystając ze wzoru Itô oblicz
oraz
.
Niech
. Wykaż, że
tzn.
.
Niech
będzie funkcją klasy
na
, korzystając
z wzoru Itô oblicz
.
Niech
będzie ciągłym martyngałem lokalnym. Wykaż, że proces
jest ciągłym martyngałem lokalnym
oraz nadmartyngałem. Ponadto jeśli
jest ograniczony, to
jest martyngałem.
Niech
będzie funkcją klasy
,
zbiorem otwartym ograniczonym w
oraz
. Określmy
. Korzystając ze wzoru Itô wykaż,
że jeśli
jest harmoniczna w
, to
jest
martyngałem. Pokaż, że wystarczy zakładać, iż
jest klasy
w pewnym
otoczeniu domknięcia
.
Wykaż, że dla 3-wymiarowego ruchu Browna
i
proces
jest martyngałem lokalnym, ale nie jest martyngałem.
Ponadto
jest nadmartyngałem oraz zbiega do 0 w
i prawie na pewno.
Wykaż, że 2-wymiarowego ruchu Browna
i
proces
jest martyngałem lokalnym. Wywnioskuj stąd,
że z prawdopodobieństwem 1 proces
omija punkt
,
ale trajektoria
procesu jest dowolnie bliska punktu
.
Załóżmy, że
jest trójwymiarowym procesem Wienera
oraz
Wykaż, że
jest procesem Wienera.
Udowodnij Twierdzenie 13.4.
Niech
oraz
będzie procesem prognozowalnym
takim, że dla pewnej liczby całkowitej
zachodzi
![]() |
Wykaż, że
oraz
jest martyngałem takim, że
![]() |
Zastosuj wzór Itô i nierówność Höldera.
Niech
będzie
-wymiarowym ruchem Browna,
a
. Wykaż, że
a)
jest jednowymiarowym procesem Wienera;
b)
(
jest nazywane procesem Bessela).
Niech
będą ciągłymi semimartyngałami.
Definiujemy całkę Stratonowicza wzorem
Pokazać, że jeśli
jest funkcją klasy
na
, to
Pokazać, że przy oznaczeniach poprzedniego zadania oraz dowolnym ciągu
podziałów odcinka
takim, że
zachodzi
![]() |
przy
według prawdopodobieństwa.
Treść automatycznie generowana z plików źródłowych LaTeXa za pomocą oprogramowania wykorzystującego LaTeXML.
strona główna | webmaster | o portalu | pomoc
© Wydział Matematyki, Informatyki i
Mechaniki UW, 2009-2010.
Niniejsze materiały są udostępnione bezpłatnie na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego.
Projekt współfinansowany przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego i przez Uniwersytet Warszawski.