Metoda MNK dla modeli z wyrazem wolnym. Współczynnik determinacji. Przypadek
. (1 wykład)
Będziemy stosowali następującą notację:
Dla pojedynczej serii danych
:
średnia
![]() |
wariancja empiryczna (wariancja z próby)
![]() |
empiryczne odchylenie standardowe (odchylenie standardowe z próby)
Dla dwóch serii danych
i
:
kowariancja empiryczna (kowariancja z próby)
![]() |
Zachodzą następujące związki
współczynnik korelacji Pearsona (korelacja empiryczna)
Zachodzą następujące związki
Dla
serii danych
,
:
macierz kowariancji serii
:
gdzie
jest
macierzą o współczynnikach
,
a
wektorem horyzontalnym o
wyrazach (tzn. macierzą
)
a
wektorem kolumnowym o
wyrazach (tzn. macierzą
)
Macierz
jest symetryczna i nieujemnie określona. Ponadto
Dla
serii danych
,
i
:
macierz kowariancji serii
i serii
,
:
Zachodzą następujące związki
Rozważmy przypadek gdy jeden z ciągów
,
jest stały.
Dla uproszczenia przyjmijmy
(tzn.
).
Wówczas dla wszystkich ![]()
gdzie
nazywamy wyrazem wolnym. W zapisie macierzowym wygląda to następująco
gdzie
jest
macierzą o kolumnach
a
.
Zatem suma kwadratów reszt wyniesie
Jeżeli ciągi
są liniowo niezależne to
przyjmuje minimum w punkcie
Ponadto
Dowód.
Krok 1. Pokażemy, że macierz
jest dodatnio określona a zatem odwracalna.
Rozważmy dowolny niezerowy wektor
. Wektor
nie jest stały, zatem
Krok 2.
Korzystając ze wzoru na
wyprowadzonego w twierdzeniu 2.1 wyznaczymy
i
.
spełnia zależność
Korzystając z faktu, że
(tzn. macierz
powstaje z
przez dopisanie kolumny jedynek)
a
,
zapiszemy ją w terminach
,
i ![]()
![]() |
Dzielimy obie strony przez ![]()
Z drugiego równania otrzymujemy formułę na
, a następnie eliminujemy
z pierwszego równania.
Po uporządkowaniu składników otrzymujemy
Co możemy zapisać w postaci (patrz uwagi 3.3 i 3.4)
Krok 3.
Wyznaczamy
.
![]() |
Po podstawieniu
otrzymujemy
![]() |
![]() |
Dla
i
zachodzą następujące związki:
![]() |
Współczynnik determinacji zwany też współczynnikiem dopasowania i współczynnikiem regresji wielorakiej to
![]() |
![]() |
Średni błąd kwadratowy
![]() |
Podsumowanie.
i
określają dokładność aproksymacji przy zastosowaniu metody najmniejszych kwadratów (MNK).
![]() |
Jeżeli ciąg
nie jest stały to
przyjmuje minimum w punkcie
Dowód.
Zamieniamy rolami
i
.
![]() |
Otrzymujemy
Okazuje się, że proste
i
na ogół nie pokrywają się. Przecinają się one w punkcie
i iloczyn współczynników kierunkowych wynosi ![]()
Treść automatycznie generowana z plików źródłowych LaTeXa za pomocą oprogramowania wykorzystującego LaTeXML.
strona główna | webmaster | o portalu | pomoc
© Wydział Matematyki, Informatyki i
Mechaniki UW, 2009-2010.
Niniejsze materiały są udostępnione bezpłatnie na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego.
Projekt współfinansowany przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego i przez Uniwersytet Warszawski.