Metoda MNK dla modeli z wyrazem wolnym. Współczynnik determinacji. Przypadek . (1 wykład)
Będziemy stosowali następującą notację:
Dla pojedynczej serii danych :
średnia
![]() |
wariancja empiryczna (wariancja z próby)
![]() |
empiryczne odchylenie standardowe (odchylenie standardowe z próby)
![]() |
Dla dwóch serii danych i
:
kowariancja empiryczna (kowariancja z próby)
![]() |
Zachodzą następujące związki
![]() |
![]() |
współczynnik korelacji Pearsona (korelacja empiryczna)
![]() |
Zachodzą następujące związki
![]() |
Dla serii danych
,
:
macierz kowariancji serii
:
![]() |
gdzie jest
macierzą o współczynnikach
,
a
wektorem horyzontalnym o
wyrazach (tzn. macierzą
)
a
wektorem kolumnowym o
wyrazach (tzn. macierzą
)
![]() |
Macierz jest symetryczna i nieujemnie określona. Ponadto
![]() |
![]() |
Dla serii danych
,
i
:
macierz kowariancji serii
i serii
,
:
![]() |
Zachodzą następujące związki
![]() |
Rozważmy przypadek gdy jeden z ciągów ,
jest stały.
Dla uproszczenia przyjmijmy
(tzn.
).
Wówczas dla wszystkich
![]() |
gdzie nazywamy wyrazem wolnym. W zapisie macierzowym wygląda to następująco
![]() |
gdzie jest
macierzą o kolumnach
a
.
Zatem suma kwadratów reszt wyniesie
![]() |
Jeżeli ciągi są liniowo niezależne to
przyjmuje minimum w punkcie
![]() |
Ponadto
![]() |
Dowód.
Krok 1. Pokażemy, że macierz jest dodatnio określona a zatem odwracalna.
Rozważmy dowolny niezerowy wektor . Wektor
nie jest stały, zatem
![]() |
Krok 2.
Korzystając ze wzoru na wyprowadzonego w twierdzeniu 2.1 wyznaczymy
i
.
spełnia zależność
![]() |
Korzystając z faktu, że (tzn. macierz
powstaje z
przez dopisanie kolumny jedynek)
a
,
zapiszemy ją w terminach
,
i
![]() |
Dzielimy obie strony przez
![]() |
![]() |
![]() |
||
![]() |
Z drugiego równania otrzymujemy formułę na , a następnie eliminujemy
z pierwszego równania.
Po uporządkowaniu składników otrzymujemy
![]() |
Co możemy zapisać w postaci (patrz uwagi 3.3 i 3.4)
![]() |
Krok 3.
Wyznaczamy .
![]() |
Po podstawieniu otrzymujemy
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Dla i
zachodzą następujące związki:
![]() |
![]() |
|||
![]() |
![]() |
Współczynnik determinacji zwany też współczynnikiem dopasowania i współczynnikiem regresji wielorakiej to
![]() |
![]() |
Średni błąd kwadratowy
![]() |
![]() |
Podsumowanie. i
określają dokładność aproksymacji przy zastosowaniu metody najmniejszych kwadratów (MNK).
![]() |
![]() |
Jeżeli ciąg nie jest stały to
przyjmuje minimum w punkcie
![]() |
![]() |
Dowód.
![]() |
Zamieniamy rolami i
.
![]() |
Otrzymujemy
![]() |
Okazuje się, że proste i
na ogół nie pokrywają się. Przecinają się one w punkcie
i iloczyn współczynników kierunkowych wynosi
![]() |
Treść automatycznie generowana z plików źródłowych LaTeXa za pomocą oprogramowania wykorzystującego LaTeXML.
strona główna | webmaster | o portalu | pomoc
© Wydział Matematyki, Informatyki i
Mechaniki UW, 2009-2010. Niniejsze materiały są udostępnione bezpłatnie na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego.
Projekt współfinansowany przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego i przez Uniwersytet Warszawski.