Rozpoczniemy od przedstawienia kilku charakterystycznych przykładów zadań optymalizacji liniowej.
Zagadnienie diety.
Jak wymieszać pszenicę, soję i mączkę rybna by uzyskać najtańszą mieszankę zapewniającą wystarczającą zawartość węglowodanów, białka i soli mineralnych dla kurcząt.
Zapotrzebowanie, zawartość składników i ceny przedstawia następująca tabela:
Rozpoczynamy od zdefiniowania zmiennych. Niech oznacza wagę i-tego składnika w mieszance.
Funkcją celu jest
- czyli koszt mieszanki.
Ograniczenia są dwojakiego typu
a) W mieszance musi być wystarczająco każdego ze składników:
b) Waga używanych składników jest nieujemna.
Podsumowując. Szukamy najmniejszej wartości funkcji trzech zmiennych ograniczonej do podzbioru
zwanego obszarem dopuszczalnym.
Zadanie to nazywamy liniowym, bo funkcja celu zależy
liniowo od zmiennych
i obszar dopuszczalny
opisany jest zbiorem nierówności liniowych.
Zagadnienie transportowe:
Mamy 3 hurtownie i 5 sklepów. Koszt transportu jednostki towaru
z - tej hurtowni do
- tego sklepu przedstawia tabela.
Jak zorganizować transport, żeby koszt całkowity był minimalny?
Wprowadźmy zmienne opisujące ilość towaru przewożonego z
- tej hurtowni do
- tego sklepu.
Niech oznacza koszt przewiezienia jednostki towaru przewożonego z
- tej hurtowni do
- tego sklepu.
Jako funkcję celu przyjmijmy:
Rozpatrzmy przypadek gdy zadanie jest zbilansowane, czyli gdy podaż = popyt.
Wtedy warunkami ograniczającymi są:
Aby pierwsza hurtownia wysłała cały towar to:
analogicznie dla pozostałych hurtowni:
Aby pierwszy sklep otrzymał cały zamówiony towar towar to: ,
analogicznie dla pozostałych sklepów
,
.
Ponadto nie można przewozić ujemnej liczby towarów - a więc:
Czasami towary są podzielne jak prąd czy woda, ale często dodajemy warunek, że zmienne są liczbami całkowitymi - czyli dodajemy warunki:
.
Dylemat stolarza
Stolarz ma zamówienie na 11 półek o kształcie jak na rysunku:
Ile desek o długości 220 cm potrzebuje na wykonanie zamówienia?
Na początku ustalamy sposoby cięcia desek:
Wprowadzamy zmienne: - liczba desek ciętych i-tym
sposobem.
Teraz matematyczny model zagadnienia wygląda następująco:
,
Zadania tego typu występują często w realnym życiu gdyż huty dostarczają do fabryk pręty określonej długości, które trzeba oszczędnie pociąć lub taśmę, z której trzeba wykroić detale.
Jak widzimy w zadaniach optymalizacji liniowej opisujące obszar dopuszczalny są równaniami lub nierównościami liniowymi. Do pewnego stopnia te typy warunków są wymienne.
Równość można zastąpić układem nierówności.
lub równoważnie:
Podobnie nierówność
można zastąpić układem:
Podobnie warunki minimum i maksimum w funkcji celu można stosować
wymiennie gdyż:
Zagadnienie optymalizacji polega na znalezieniu minimum lub maksimum funkcji , gdzie
jest podzbiorem
zwanym obszarem dopuszczalnym. Od zbioru
wymagamy by był domknięty i wypukły.
Zaczniemy od opisania najważniejszych własności zbiorów wypukłych i domkniętych.
Podzbiór nazywamy domkniętym jeżeli granica każdego zbieżnego ciągu punktów z
należy do zbioru
. Lub równoważnie: Jeżeli punkt
nie należy do
to istnieje
taki, że kula o środku p i promieniu
jest rozłączna z
. Symbolami zapisujemy to:
.
Będziemy też używać znanego twierdzenia o zbiorach domkniętych.
Część wspólna zbiorów domkniętych jest zbiorem domkniętym.
Domknięciem zbioru nazywamy zbiór
domknięty
czyli najmniejszy zbiór domknięty zawierający .
Jedną z najważniejszych własności obszaru dopuszczalnego jest wypukłość.
Wypukłość
Podzbiór jest wypukły jeśli wraz z każdymi dwoma
punktami zawiera odcinek łączący je, czyli:
Odcinek możemy zapisać jako
.
Ostatni zapis czytamy: jest zbiorem
kombinacji wypukłych punktów
i
.
Brzegiem zbioru nazywamy zbiór
.
Podzbiór jest domknięty wtedy i tylko wtedy gdy zawiera swój brzeg, czyli:
.
Niech
. Wtedy istnieje
taki, że
. Stąd
.
Niech
. Ponieważ
więc istnieje
taki, że
. Stąd
.
Półprzestrzenią w nazywamy zbiór rozwiązań nietrywialnej
nierówności liniowej, a zatem zbiór postaci:
Brzegiem półprzestrzeni
![]() |
jest hiperprzestrzeń
![]() |
Niech i
.
Ponieważ
więc
. Ponadto jeśli
i
to
. Zatem
.
Niech teraz . Wtedy, stosując wzór z algebry liniowej na odległość punktu od hiperprzestrzeni opisanej równaniem, otrzymujemy:
,
więc dla ,
gdy
i
,
gdy . Stąd
.
Półprzestrzeń jest zbiorem wypukłym i domkniętym.
Dowód domkniętości otrzymujemy jako wniosek z dwóch ostatnich twierdzeń.
Dowód wypukłości
Niech i
Niech .
Pokażemy, że
Część wspólna zbiorów wypukłych jest zbiorem wypukłym .
Niech będzie przecięciem zbiorów wypukłych. Weźmy
dwa punkty
i
ze zbioru
. Wówczas
oraz
. Z wypukłości wynika, że odcinek
. Zatem, wobec dowolności wyboru indeksu
, odcinek
Przedstawimy teraz szereg faktów o rozdzielaniu zbiorów domkniętych.
Niech będzie zbiorem wypukłym i domkniętym i
.
Wtedy istnieje taki punkt , że odległość
Weźmy dowolny punkt . Rozpatrujemy
. Wtedy
. Zatem bez zmniejszenia ogólności możemy przyjąć, że zbiór
jest
zwarty.
Niech ,
,… będzie takim ciągiem punktów
że
.
Jeśli jest zwarty to z
możemy wybrać podciąg
,
, … zbieżny do pewnego punktu
. Wtedy
.
Jeśli jest zbiorem wypukłym i domkniętym zaś
to istnieje
półprzestrzeń
, taka że
i
Niech będzie takim punktem, że
.
Wiemy, że , gdzie
oznacza standardowy iloczyn skalarny. Zatem:
analogicznie
Przyjmijmy .
jest półpłaszczyzną zawierającą
i nie zawierającą
. Jej brzeg
, jak łatwo
policzyć, jest symetralną odcinka
.
Przypuśćmy teraz, że istnieje punkt . Wtedy na odcinku
istnieje punkt
. Trójkąt
jest równoramienny a ponieważ
, z wypukłości, to jego najkrótszym bokiem jest
. Zatem wysokość opuszczona z wierzchołka
ma spodek
na boku
. Otrzymaliśmy sprzeczność bo
oraz
. Zatem
.
Każdy zbiór wypukły i domknięty w jest częścią wspólną
półprzestrzeni.
Niech będzie zbiorem wypukłym i domkniętym. Z każdym punktem
związujemy pewną półprzestrzeń
półprzestrzeń
taką, że
i
. Teraz
.
Więcej wiadomości na ten temat można znaleźć w [11].
Opisać wypukłe podzbiory prostej .
Niech będzie zbiorem wypukłym w
.
a) Pokazać, że
jego domknięcie też jest zbiorem wypukłym.
b) Pokazać, że
jego wnętrze też jest zbiorem wypukłym.
Niech będzie zbiorem wypukłym w
. Pokazać, że
jeżeli domknięcie
to i
.
Treść automatycznie generowana z plików źródłowych LaTeXa za pomocą oprogramowania wykorzystującego LaTeXML.
strona główna | webmaster | o portalu | pomoc
© Wydział Matematyki, Informatyki i
Mechaniki UW, 2009-2010. Niniejsze materiały są udostępnione bezpłatnie na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego.
Projekt współfinansowany przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego i przez Uniwersytet Warszawski.