Jeżeli zadanie PL opisane jest macierzą, która nie ma postaci tablicy sympleks, to by móc stosować metodę sympleks stosujemy chwyt genialny w swej prostocie - dopisujemy macierz jednostkową. Dokładniej:
Dwufazowa metoda sympleks
Badamy zadanie:
macierzą układu jest
Mnożąc w razie potrzeby niektóre równania przez możemy przyjąć, że . Aby uzyskać dopisujemy macierz jednostkową i otrzymujemy tablicę sympleks .
Odpowiada temu układ równań
gdzie
Pierwsza faza
Rozwiązujemy zadanie
zadanie jest ograniczone ponieważ . Dodatkowo jeżeli należy do obszaru dopuszczalnego zadania pierwotnego, czyli to
jest punktem optymalnym gdyż
zaś
I Przypadek:
Jeżeli w rozwiązaniu optymalnym zadania to wielościan jest zbiorem pustym (zadanie pierwotnie sprzeczne).
II Przypadek:
Jeżeli to opisująca wierzchołek optymalny zadania pozwala nam opisać wierzchołek zadania pierwotnego.
a) Jeżeli wszystkie zmienne są niebazowe to macierz powstała po wykreśleniu kolumn z nimi związanych jest opisująca wierzchołek obszaru dopuszczalnego zadania pierwotnego.
Rzeczywiście. Jeżeli jest wierzchołkiem opisanym to ,
( zawiera macierz jednostkową)
powstała z przez operacje elementarne na wierszach, więc opisuje ten sam wielościan.
b) Niech będzie zmienną bazowa. Przyjmijmy, że kolumna odpowiadająca ma jedynkę w j-tym wierszu i pozostałe współrzędne .
jeżeli wiersz j-ty ma tylko jeden element niezerowy ( - ty wiersz jest zerowy ) to znaczy, że i były układem zależnym. Taki wiersz i kolumny można wykreślić ( w praktyce zostaje).
Jeżeli oprócz jedynki odpowiadającej istnieje w j-tym wierszu macierzy to wybieramy go jako element centralny i po przekształceniach elementarnych otrzymujemy , w której jest niebazowe, zaś jest dołączone do bazy.
Po wykonaniu I fazy otrzymujemy opisującą wierzchołek obszaru dopuszczalnego lub informację, że zadanie było sprzeczne.
Druga faza:
Najpierw budujemy wiersz kosztów zredukowanych
Koszty zredukowane to gdzie to gdy - bazowa. Wektor wyliczamy wstawiając do równania
równania pochodzące z =
Dalej zadanie rozwiązujemy prosta metodą sympleks.
Badamy zadanie:
I faza:
Wprowadzamy sztuczne zmienne i i funkcje celu i otrzymujemy:
Zamieniamy teraz funkcję celu podstawiając: i .
Otrzymujemy:
Zadanie opisujemy tablicą:
Opuściliśmy tu kolumnę odpowiadającą zmiennej bo, jak wcześniej zauważyliśmy, kolumna ta nie ulega zmianie podczas rozwiązywania.
Wybieramy kolumnę poprawiającą .
i element centralny zaznaczamy nawiasem
Zmienne sztuczne wypadły z bazy więc możemy je wykreślić. Pozostała tablica opisuje wierzchołek startowy .
Wracamy do pierwotnej funkcji celu i liczymy koszty zredukowane:
i otrzymujemy tablicę sympleks:
Pierwsza kolumna wyznacza krawędź poprawiającą. Idąc nią otrzymujemy.
Ta tablica opisuje jedyny wierzchołek optymalny ,
w którym
Rozwiążmy zadanie:
I faza:
Wprowadzamy sztuczne zmienne i i funkcje celu
co daje tablicę sympleks
stosując prosty algorytm metody sympleks otrzymujemy kolejno:
Nad kreską są same liczby nieujemne a funkcja celu jest równa -2 zatem zadanie jest sprzeczne (obszar dopuszczalny jest zbiorem pustym).
1. Metoda częściowej bazy sztucznej
W metodzie dwufazowej wystarczy dodać tylko tyle zmiennych sztucznych, by otrzymać macierz jednostkową.
np.
W tym przypadku mamy zmiennych bazowych i gdy dodajemy tylko zmiennych sztucznych.
W przypadku rzeczywistych obliczeń ( na maszynach) zwykle nie stosuje się częściowej bazy sztucznej. Nie trzeba wówczas wyszukiwać w macierzy kolumn zero - jedynkowych.
2. Można obie fazy rozwiązać na jednej . W zadaniu:
Rozważamy obie funkcje celu jednocześnie.
Budujemy tablicę sympleks mającą dwa wiersze nad kreską.
,
gdzie
W fazie 1 maksymalizujemy i w rezultacie otrzymujemy, że zadanie jest sprzeczne lub opisująca wierzchołek startowy (łącznie z kosztami zredukowanymi funkcji ).
Ta metoda nigdy nie prowadzi do zmniejszenia liczby operacji (np. wyszło, że zadanie jest sprzeczne, więc naliczyliśmy się zupełnie niepotrzebnie).
Badamy zadanie:
I faza:
Wprowadzamy sztuczne zmienne i i funkcje celu
Wybieramy kolumnę poprawiającą .
i element centralny zaznaczamy nawiasem
Koniec fazy pierwszej. Wszystkie sztuczne zmienne są niebazowe wykreślamy wiersze i kolumny związane ze sztucznymi zmiennymi.
Kolumna wyznacza krawędź poprawiającą. Idąc nią otrzymujemy.
Ta tablica opisuje jedyny wierzchołek optymalny ,
w którym
3 Metoda dużego .
Czasami potrafimy oszacować wartość i . Szczególnie w zagadnieniach całkowitoliczbowych np. transport ciężarówkami i gdy wśród warunków są .
Aby rozwiązać zadanie:
wybieramy liczbę M dostatecznie dużą i rozpatrujemy zadanie
.
Teraz poprawione zadanie opisane jest tablicą sympleks:
,
gdzie wektor jest sumą wierszy macierzy .
Rozwiązanie zawsze istnieje, ale czasami w opisie kosztów zredukowanych wierzchołka optymalnego występuje - oznacza to, że zadanie wyjściowe jest sprzeczne. W stosunku do poprzednich metod zyskujemy to, że mamy jedną fazę i jedną funkcję celu.
Sprowadzamy do zadania:
,
Otrzymujemy następujące tablice sympleks:
Rozwiązaniem jest wierzchołek , w którym funkcja celu osiąga wartość 3.
Opisz dwufazowy algorytm metody sympleks na przykładzie zadania:
Min , gdy:
, , ,
Opisz dwufazowy algorytm metody sympleks na przykładzie zadania:
Min , gdy:
, , ,
Treść automatycznie generowana z plików źródłowych LaTeXa za pomocą oprogramowania wykorzystującego LaTeXML.
strona główna | webmaster | o portalu | pomoc
© Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW, 2009-2010. Niniejsze materiały są udostępnione bezpłatnie na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
Projekt współfinansowany przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego i przez Uniwersytet Warszawski.