Do tej pory zajmowaliśmy się zmiennymi losowymi o wartościach w bądź, ogólniej, w przestrzeniach metrycznych (bez żadnej dodatkowej struktury). W tym rozdziale ważną rolę będą pełniły zmienne losowe o wartościach w .
Załóżmy, że jest przestrzenią probabilistyczną. Funkcja jest zmienną losową, jeśli jest zmienną losową przy utożsamieniu - innymi słowy, jeśli jest zmienną losową w . Jeśli oraz są całkowalne (co jest równoważne temu, że ), to definiujemy . Bez trudu dowodzimy, iż mają miejsce następujące fakty.
(i) Mamy .
(ii) Zachodzi twierdzenie Lebesgue'a o zmajoryzowanym przejściu do granicy pod znakiem wartości oczekiwanej.
(iii) Dla dowolnych i dowolnych zespolonych zmiennych losowych takich, że istnieją, mamy
Przechodzimy do definicji głownego pojęcia tego rozdziału.
(i) Załóżmy, że jest rozkładem prawdopodobieństwa w . Funkcję
nazywamy funkcją charakterystyczną .
(ii) Załóżmy, że jest zmienną losową o wartościach w , określoną na . Wówczas nazywamy funkcją charakterystyczną (rozkładu) zmiennej losowej .
Uwaga: Z twierdzenia o zamianie zmiennych wynika, iż
Bezpośrednio z definicji widzimy, że funkcja charakterystyczna zmiennej losowej zależy tylko od rozkładu tej zmiennej.
Własności funkcji charakterystycznych.
1) Załóżmy, że jest -wymiarową zmienną losową. Wówczas jest dobrze określona na całym , ponadto oraz
2) Załóżmy, że jest -wymiarową zmienną losową. Wówczas jest jednostajnie ciągła na ; istotnie, dla ,
gdy .
3) Załóżmy, że jest -wymiarową zmienną losową. Wówczas jest dodatnio określona, tzn. dla wszystkich oraz ,
Istotnie, mamy
Powstaje naturalne pytanie: kiedy funkcja jest funkcją charakterystyczną pewnego rozkładu? Odpowiedź jest zawarta w następującym twierdzeniu.
Funkcja jest funkcją charakterystyczną pewnego rozkładu prawdopodobieństwa w wtedy i tylko wtedy, gdy jest ciągła, dodatnio określona oraz .
4) Załóżmy, że jest -wymiarową zmienną losową, jest macierzą oraz . Wówczas
W szczególności, . Oznacza to, iż jeśli (rozkład zmiennej jest symetryczny), to jest rzeczywista.
5) Załóżmy, że jest rzeczywistą zmienną losową taką, że dla pewnej liczby całkowitej dodatniej . Wówczas ma -tą pochodną ciągłą i
W szczególności, .
Weźmy najpierw . Mamy
Zauważmy, że oraz
zatem z twierdzenia Lebesgue'a wynika teza. Dla dowód jest analogiczny, opierający się na indukcji.
Zachodzi następujący ogólniejszy fakt: jeśli jest -wymiarową zmienną losową taką, że , to ma ciągłe pochodne cząstkowe -tego rzędu i
6) Jeśli zmienne , , , są niezależne, to
Istotnie, mamy, iż są niezależne, skąd
(I) Załóżmy najpierw, że jest -wymiarową zmienną losową o rozkładzie skokowym i niech oznacza zbiór atomów. Bezpośrednio z definicji mamy, iż
W szczególności:
1) Jeśli , , to . Co więcej, jeśli , to .
2) Załóżmy, że Pois, . Mamy
3) B. Niech będą niezależnymi zmiennymi losowymi o tym samym rozkładzie . Ponieważ ma ten sam rozkład co , to
(II) Załóżmy teraz, że jest -wymiarową zmienną losową o rozkładzie ciągłym z gęstością . Z definicji mamy, iż
W szczególności:
4) Jeśli jest rozkładem jednostajnym na przedziale , to
Jeśli , to jest funkcją rzeczywistą i .
5) Jeśli , , to
oraz
(*) |
(w szczególności, dla standardowego rozkładu normalnego, dostajemy ).
Istotnie, weźmy jak wyżej. Zmienna ma standardowy rozkład normalny i
Zatem wystarczy udowodnić wzór (*) dla rozkładu . Załóżmy więc, że ma ten rozkład i zauważmy najpierw, że jest funkcją rzeczywistą, gdyż rozkład jest symetryczny. Zatem
oraz
Dodatkowo, jak wiemy, : stąd .
Ogólniej, jeśli ma -wymiarowy rozkład normalny z gęstością
(gdzie to pewna macierz symetryczna i dodatnio określona, a jest pewnym wektorem z ), to
Dowód tego faktu przeprowadzimy nieco później.
Przejdziemy teraz do twierdzenia o jednoznaczności: okazuje się, że funkcja charakterystyczna wyznacza rozkład jednoznacznie.
Jeśli , są rozkładami prawdopodobieństwa w takimi, że dla wszystkich , to .
Zanim podamy dowód, najpierw sformułujmy wniosek.
Zmienne losowe są niezależne wtedy i tylko wtedy, gdy
(*) |
dla wszystkich .
Mamy
gdzie w przedostatnim przejściu korzystaliśmy z twierdzenia Fubiniego.
Korzystając z przed chwilą udowodnionej implikacji, możemy zapisać (*) w postaci
a więc twierdzenie o jednoznaczności daje
czyli niezależność zmiennych .
∎W dowodzie twierdzenia o jednoznaczności będziemy potrzebować następującego pomocniczego faktu.
Załóżmy, że jest ciągłą funkcją okresową. Wówczas istnieje ciąg wielomianów trygonometrycznych o tym samym okresie co , zbieżny jednostajnie do . (wielomian trygonometryczny o okresie to funkcja postaci )
Wystarczy udowodnić, że dla dowolnej funkcji mamy
(*) |
Z założenia, (*) zachodzi dla funkcji , , przy każdym ustalonym . Zatem, z liniowości, powyższa równość ma miejsce dla dowolnego wielomianu trygonometrycznego; mamy bowiem , . Na mocy twierdzenia Weierstrassa, (*) jest prawdziwa dla dowolnej funkcji ciągłej okresowej. Niech teraz będzie dowolną funkcją ciągłą i ograniczoną. Istnieje ciąg funkcji ciągłych i okresowych o następującej własności:
Mamy, na mocy nierówności trójkąta,
gdy . Stąd otrzymujemy tezę. W przypadku ogólnym (tzn. dla ) dowód jest bardzo podobny; rolę twierdzenia Weierstrassa pełni ogólniejsze twierdzenie Stone'a-Weierstrassa.
∎Rozkłady Gaussa (rozkłady normalne) w . Załóżmy, że ma rozkład normalny w , o wartości ozekiwanej i macierzy kowariancji . Udowodnimy, że
Istotnie, niech , , , będą niezależnymi zmiennymi losowymi o standarowym rozkładzie normalnym na i niech , gdzie jest macierzą i . Mamy
Zauważmy, że jest macierzą symetryczną, nieujemnie określoną. Co więcej, każda macierz symetryczna nieujemnie określona da się ta zapisać; stąd, dla dowolnej nieujemnie określonej symetrycznej macierzy o wymiarach i dowolnego wektora , funkcja
jest funkcją charakterystyczną dokładnie jednego rozkładu prawdopodobieństwa w . Rozkłady tej postaci nazywamy rozkładami Gaussa w . Zauważmy, że niektóre rozkłady Gaussa nie mają gęstości.
Bezpośrednio z definicji dostajemy następujące wnioski.
Załóżmy, że ma rozkład Gaussa w , a jest macierzą i . Wówczas ma rozkład Gaussa w .
Jeśli , są niezależnymi zmiennymi losowymi o rozkładach Gaussa w o wartościach oczekiwanych , oraz macierzach kowariancji , , odpowiednio, to ma rozkład Gaussa w o wartości średniej oraz macierzy .
Przechodzimy do kolejnego bardzo ważnego faktu, łączącego zbieżność według rozkładu ze zbieżnością funkcji charakterystycznych.
Załóżmy, że () są rozkładami prawdopodobieństwa w .
(i) Jeśli , to dla każdego ,
(ii) Jeśli dla każdego mamy , gdzie -pewna funkcja ciągła w , to dla pewnego rozkładu i .
(i) Z definicji zbieżności według rozkładu mamy, dla dowolnego ,
(ii) Zacznijmy od pomocniczego faktu.
Jeśli dla należących do pewnego otoczenia i jest ciągła w , to rodzina jest ciasna.
Wprowadźmy oznaczenie . Przypuśćmy, wbrew tezie, że rodzina nie jest ciasna. Wówczas istnieje o tej własności, iż przy każdym mamy dla pewnego . Zauważmy, iż ; istotnie, w przeciwnym razie pewna liczba znalazłaby się w ciągu nieskończenie wiele razy, co prowadziłoby do nierówności ; sprzeczność.
Ponieważ jest ciągła w , to Re także ma tę własność; ponadto, na mocy zbieżności punktowej, Re. Wobec tego istnieje takie , że dla każdego mamy oraz Re. Dalej,
gdzie
Ustalmy teraz . Istnieje współrzędna punktu większa co do modułu niż , zatem
Stąd
Ale na mocy twierdzenia Lebesgue'a, ; stąd sprzeczność: .
∎Przechodzimy do dowodu części (ii) twierdzenia Levy-Cramera. Powyższy lemat oraz twierdzenie Prochorowa dają istnienie miary probabilistycznej na oraz podciągu zbieżnego słabo do . Na mocy części (i) twierdzenia Levy-Cramera, mamy , skąd . Pozostaje jeszcze tylko udowodnić, że . Przypuśćmy przeciwnie, iż dla pewnej funkcji mamy ; stąd, dla pewnego podciągu ,
(*) |
Ale na mocy lematu, rodzina także jest ciasna, stąd z twierdzenia Prochorowa istnieje podciąg oraz miara probabilistyczna taka, że . Zatem, korzystając z (i), , czyli . Sprzeczność z (*) kończy dowód.
∎Na zakończenie zaprezentujemy twierdzenie o odwróceniu, pozwalające odczytać gęstość rozkładu za pomocą jego funkcji charakterystycznej. Analogiczny fakt dla zmiennych dyskretnych jest treścią zadania 10 poniżej.
Załóżmy, że jest rozkładem prawdopodobieństwa w o funkcji charakterystycznej . Wówczas jeśli , to ma ciągłą ograniczoną gęstość daną wzorem
Rozważmy funkcję
gdzie w trzecim przejściu skorzystaliśmy z twierdzenia Fubiniego (dzięki czynnikowi wyrażenie podcałkowe jest całkowalne), a w czwartym użyliśmy faktu, iż wewnętrzna całka to funkcja charakterystyczna rozkładu w punkcie . Jak widać, ostatnie wyrażenie to splot rozkładu z rozkładem , w punkcie ; innymi słowy, jeśli , są niezależnymi zmiennymi o rozkładach i , odpowiednio, to ma rozkład z gęstością . Na mocy całkowalności funkcji charakterystycznej i twierdzenia Lebesgue'a, mamy dla każdego . Wykażemy teraz, że . Oczywiście, na mocy lematu Fatou, . By udowodnić nierówność przeciwną, weźmy oraz taką liczbę , by . Ponieważ , to
i z dowolności dostajemy, iż jest gęstością. Wystarczy teraz skorzystać z zadania 7 z pierwszego rozdziału: punktowa zbieżność pociąga za sobą, iż zbiega, przy , do rozkładu o gęstości ; stąd teza.
∎1. Rozstrzygnąć, czy podane niżej funkcje są funkcjami charakterystycznymi i jeśli tak, podać odpowiedni rozkład.
2. Niech , , , będą
funkcjami charakterystycznymi pewnych rozkładów. Udowodnić, iż
dowolna kombinacja wypukła tych funkcji jest funkcją
charakterystyczną pewnego rozkładu.
3. Dany jest ciąg niezależnych zmiennych losowych o tym
samym rozkładzie. Zmienna losowa jest od nich niezależna i
ma rozkład Poissona z parametrem . Wyznaczyć funkcję
charakterystyczną zmiennej .
4. Niech będzie funkcją charakterystyczną pewnego rozkładu. Rostrzygnąć, czy
są funkcjami charakterystycznymi.
5. Zmienne są niezależne, przy czym oraz
mają rozkłady normalne. Udowodnić, że ma rozkład normalny lub
jest stała p.n..
6. Zmienne losowe są niezależne, przy czym ma rozkład jednostajny , a ma rozkład zadany przez
Wyznaczyć rozkład zmiennej .
7. Zmienne losowe są niezależne i
mają ten sam rozkład,
przy czym zmienna ma rozkład normalny
. Wyznaczyć rozkład zmiennych .
8. Zmienna losowa ma rozkład jednostajny . Czy
istnieje niezależna od niej zmienna taka, że rozkłady zmiennych
oraz są takie same?
9. Funkcja charakterystyczna zmiennej losowej ma drugą
pochodną w zerze. Udowodnić, że .
10. Zmienna losowa przyjmuje wartości całkowite. Udowodnić, że
11. Udowodnić, że dla funkcja nie jest funkcją charakterystyczną żadnego rozkładu.
12. Udowodnić, że jest funkcją charakterystyczną rozkładu Cauchy'ego w , tzn. rozkładu o gęstości
13. Niech , , będą niezależnymi zmiennymi losowymi o rozkładzie jednostajnym na przedziale . Zdefiniujmy
gdzie jest ustalone. Udowodnić, że ciąg
jest zbieżny według rozkładu i wyznaczyć funkcję charakterystyczną rozkładu granicznego.
14. Udowodnić, że jeśli () są rozkładami Gaussa w i , to jest rozkładem Gaussa.
15. Rzucamy monetą, dla której prawdopodobieństwo wypadnięcia orła wynosi , aż do momentu, gdy uzyskamy orłów (łącznie, niekoniecznie pod rząd). Niech oznacza liczbę rzutów. Udowodnić, że jest zbieżny według rozkładu gdy .
16. Niech będzie zmienną losową o funkcji charakterystycznej . Udowodnić, że następujące warunki są równoważne.
(i) Istnieje takie, że .
(ii) Istnieją takie, że zmienna jest skoncentrowana
na zbiorze .
17. Dany jest ciąg niezależnych zmiennych losowych o tym samym rozkładzie, zadanym przez . Wykazać, że szereg jest zbieżny p.n. i wyznaczyć rozkład sumy tego szeregu.
18. Dla , niech
Dla jakich wartości parametru funkcja jest funkcją charakterystyczną rozkładu pewnej zmiennej losowej?
19. Załóżmy, że jest rozkładem prawdopodobieństwa o funkcji charakterystycznej . Udowodnić, że dla dowolnego zachodzi nierówność
oraz
Treść automatycznie generowana z plików źródłowych LaTeXa za pomocą oprogramowania wykorzystującego LaTeXML.
strona główna | webmaster | o portalu | pomoc
© Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW, 2009-2010. Niniejsze materiały są udostępnione bezpłatnie na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
Projekt współfinansowany przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego i przez Uniwersytet Warszawski.