Liczba godzin 4.
Zakres materiału:
Wartość obecna, dyskontowanie (tzw. metoda przepływów). Wewnętrzna stopa zwrotu (IRR).
Truizmem jest stwierdzenie, że wartość pieniądza zmienia się w czasie.
Wartość obecna (Present Value) przyszłej kwoty
to wartość tej kwoty w chwili obecnej
wyznaczona przez porównanie z lokatą bankową lub inną wzorcową inwestycją.
Zatem jest to kwota pieniędzy, jaką dzisiaj należy:
ulokować w banku na stały procent
albo
zainwestować w bezpieczną inwestycję
tak, aby w przyszłości otrzymać kwotę .
Proces przekształcania przyszłej wartości pieniądza w wartość obecną nazywa się
dyskontowaniem. Pozwala on porównać ze sobą kontrakty finansowe o przepływach gotówki
w różnych momentach czasu. Stosuje się dwie metody dyskontowania:
A. Dyskontujemy za pomocą struktury terminowej stóp procentowych
gdzie: – czynnik dyskontujący,
a – czas, po którym nastąpi -ty przepływ gotówki .
B. Dyskontujemy za pomocą wybranego procesu akumulacji (np. rachunku bankowego a vista),
gdzie: – moment dyskontowania (np. moment zawarcia transakcji).
W zastosowaniach praktycznych częściej stosuje się metodę A, a w rozważaniach teoretycznych – B.
Uwaga. Czasami wygodniej jest modelować badaną inwestycję za pomocą ciągłego strumienia płatności z zadaną gęstością , . Co oznacza, że wypłatę w okresie od do liczymy wg wzoru
Wówczas wartość obecna też wyraża się za pomocą całki
W pewnym sensie oprocentowanie i dyskontowanie są procesami odwrotnymi.
W klasycznych modelach przyjmuje się, że proces akumulacji jest znany w chwili i wyznacza strukturę terminową w chwili
Przy tych założeniach nie ma znaczenia, czy wartość obecną liczymy w oparciu o
strukturę terminową,
czy o proces akumulacji. Obie metody dają ten sam wynik
W nowszym ujęciu modeluje się jako proces stochastyczny, na pewnej przestrzeni probabilistycznej , która opisuje wszystkie możliwe decyzje ekonomiczne i finansowe oraz wydarzenia mające wpływ na ekonomię i finanse. Zdarzeniami elementarnymi (elementami ) są ciągi decyzji podejmowanych w kolejnych momentach czasu i wydarzeń mających miejsce w kolejnych momentach czasu. jest rodziną zbiorów decyzji i wydarzeń. Jeżeli należy do , to jest prawdopodobieństwem, że zostanie podjęta któraś z decyzji ze zbioru lub nastąpi wydarzenie należące do . Na przykład możemy postawić pytanie, jakie jest prawdopodobieństwo, że na swoim najbliższym posiedzeniu Rada Polityki Pieniężnej podniesie stopę referencyjną, albo jakie jest prawdopodobieństwo, że w Japonii w przyszłym roku będzie trzęsienie ziemi. Następnie przyjmuje się, że struktura terminowa w chwili wynosi
gdzie jest pewną miarą probabilistyczną na , na ogół tylko równoważną mierze ,
a jest -ciałem zawartym w , które określa zasób informacji dostępny w chwili .
Zatem to rodzina zbiorów decyzji i wydarzeń znanych w chwili .
Zauważmy, że jeżeli wartość pewnej zmiennej losowej będzie znana w chwili , to
jest ona -mierzalna.
W szczególności są -mierzalne dla .
Takie założenia gwarantują, że wartość obecna liczona w oparciu o strukturę terminową
jest równa
wartości oczekiwanej wartości obecnej, liczonej
za pomocą procesu akumulacji.
Niestety ta zgodność nie występuje dla stóp zwrotu. W modelach deterministycznych stopa zwrotu wyznaczona przez strukturę terminową jest równa stopie zwrotu z procesu akumulacji . Natomiast w modelach stochastycznych mogą one być istotnie różne.
Stopa zwrotu wyznaczona przez strukturę terminową jest niewiększa niż wartość oczekiwana (względem miary ) stopy zwrotu z procesu akumulacji
Ponadto równość zachodzi tylko wtedy, gdy warunkowy rozkład jest jednopunktowy (tzn. gdy jest znane w momencie ).
Dowód – ćwiczenie 6.3
Przykłady:
1. Deterministyczny proces akumulacji typu ,,procent składany”
indukuje płaską strukturę terminową
która ponadto nie zmienia się wraz z upływem czasu (nie zależy od ).
2. Stochastyczny proces akumulacji
gdzie: stałe, , a zero-jedynkowa zmienna losowa
Wartość zależy od decyzji, która zostanie podjęta w chwili ,
zatem jest -mierzalna dla .
Ponadto, dla uproszczenia zakładamy, że w mierze , jest niezależna od dla .
Niech , wówczas
Proszę zwrócić uwagę, że w przypadku jest to wzór Stoodleya.
Dla otrzymujemy wzór analogiczny do wzoru z poprzedniego przykładu. W chwili
wartość jest już znana ( jest -mierzalna) zatem
Bardziej skomplikowane procesy stochastyczne prowadzą do omówionych wcześniej wzorów Vasička i CIR. W obu modelach
gdzie intensywnośc , zwana ,,natychmiastową chwilową stopą procentową”, jest procesem stochastycznym spełniającym stochastyczne równanie różniczkowe. W modelu Vasička równanie to ma postać
a w modelu CIR
Rozpatrzmy najprostszy przypadek, gdy chwilowa intensywność jest stała, . Wówczas czynnik dyskontujący ma postać
Ponadto przyjmijmy, że czas życia kontraktu wynosi lat, a przepływy gotówki mają miejsce raz w roku.
w momencie zawarcia kontraktu,
po 1 roku,
po 2 latach,
…………………………..
po latach.
Dyskontujemy kolejne przepływy
Wartość obecna całego kontraktu jest równa sumie wartości obecnych wszystkich przepływów gotówki
Zauważmy, że identyczne wzory otrzymamy, dyskontując za pomocą deterministycznego
procesu akumulacji o stałej (efektywnej) stopie zwrotu.
Uwaga. Przy regularnych przepływach gotówki powyższy wzór można zapisać w postaci łańcuchowej
Rozważmy inwestycję, w czasie trwania której ma miejsce przepływów gotówki
, odpowiednio w momentach .
Wówczas wartość obecna wynosi
Gdy , to badana inwestycja jest niekorzystna, gdyż
tempo pomnażania kapitału będzie mniejsze niż w przypadku lokat (i kredytów)
ze strukturą terminową opisaną przez i podobnie
będzie mniejsze niż w przypadku zainwestowania posiadanych środków w
deterministyczny proces akumulacji .
Gdy , to badana inwestycja jest korzystna, gdyż
tempo pomnażania kapitału będzie większe niż w przypadku lokat (i kredytów)
ze strukturą terminową opisaną przez i również
będzie większe niż w przypadku zainwestowania posiadanych środków w
deterministyczny proces akumulacji .
Rozważmy inwestycję (kontrakt), w czasie trwania której będzie miało miejsce przepływów gotówki , odpowiednio w momentach , (np. obligację -kuponową o stałym oprocentowaniu). Rynkowa cena inwestycji wynosi . Porównując wartość obecną
z ceną możemy stwierdzić, czy inwestycja jest opłacalna.
Gdy , to badana inwestycja jest niekorzystna, a gdy
, korzystna.
Kryterium to wynika z poprzedniego, gdy przyjmiemy .
Rozważmy inwestycję, w czasie trwania której będzie miało miejsce przepływów gotówki , odpowiednio w momentach , (np. obligację -kuponową o stałym oprocentowaniu). Wartość teoretyczną takiej inwestycji wyznacza jej wartość obecna.
Wynika to z faktu, że gdy cena jest równa wartości obecnej, to poprzednie kryterium
nie daje żadnych wskazówek co do kupna lub sprzedaży.
Posiadacz akcji (akcjonariusz) otrzymuje co roku wypłatę części zysku spółki tzw. dywidendę. Wyznaczymy jej wartość obecną przy założeniu, że struktura terminowa jest płaska
Przypadek stałego wzrostu wielkości dywidendy, , (model Gordona).
Jak widać, gdy stopa wzrostu wielkości dywidendy dąży do , to wartość dywidendy
rośnie do nieskończoności. Patrz ćwiczenie 6.10.
Przypadek, gdy dywidenda wzrasta w postępie arytmetycznym, za rok płacona jest dywidenda , a następnie co rok wzrasta o .
Niezależnie od tego, jak duży jest roczny wzrost
wartości dywidendy, jej wartość obecna jest skończona. Patrz ćwiczenie 6.11.
Jaka kwota musi być zainwestowana na 9% rocznie przy oprocentowaniu
składanym, by wypłata po trzech latach wyniosła 1000 zł?
Ile wynosi czynnik dyskontujący?
Rozwiązanie. Oznaczmy przez szukaną kwotę. Mamy
Zatem
Odpowiedź.
Należy zainwestować 772,18 zł, a czynnik dyskontujący wynosi 0,77218.
Jaka kwota musi być zainwestowana na 9% rocznie przy oprocentowaniu
prostym, by wypłata po trzech latach wyniosła 1000 zł?
Ile wynosi czynnik dyskontujący?
Rozwiązanie.
Oznaczmy przez szukaną kwotę.
Mamy
Zatem
Odpowiedź.
Należy zainwestować 7874,4 zł, a czynnik dyskontujący wynosi 0,78740.
Udowodnić lemat 6.1.
Rozwiązanie.
Pokażemy, że .
Wykorzystamy w tym celu nierówność Jensena.
Zatem
Zauważmy, że funkcja jest ściśle wypukła, zatem
w przypadku, gdy rozkład nie jest jednopunktowy, to w nierówności Jensena
pojawi się nierówność ostra.
Wyznaczyć strukturę terminową indukowaną przez deterministyczny proces akumulacji
Rozwiązanie.
. Zatem
Odpowiedź.
Proces akumulacji typu ,,procent składany” indukuje płaską strukturę terminową
,
która ponadto nie zmienia się wraz z upływem czasu (nie zależy od ).
Wyznaczyć strukturę terminową indukowaną przez stochastyczny proces akumulacji
gdzie: stałe, , a zero-jedynkowa zmienna losowa
Wartość zależy od decyzji, która zostanie podjęta w chwili ,
zatem jest -mierzalna dla .
Ponadto, dla uproszczenia zakładamy, że w mierze , jest niezależna od dla .
Rozwiązanie.
Niech , wówczas dla otrzymujemy
a dla
Zwróćmy uwagę, że dla jest to wzór Stoodleya.
Dla otrzymujemy wzór analogiczny do wzoru z poprzedniego przykładu. W chwili
wartość jest już znana ( jest -mierzalna) zatem
Odpowiedź.
Niech . Wówczas
Dla otrzymujemy wzór analogiczny do wzoru z poprzedniego przykładu. W chwili wartość jest już znana ( jest -mierzalna) zatem
Wyznaczyć PV dla czteroletnich kredytów opisanych w przykładzie
z punktu 3 podrozdziału 4.1.
Rozpatrzyć trzy przypadki: rynkowa stopa procentowa równa efektywnej stopie procentowej kredytu,
mniejsza od niej i większa.
Rozwiązanie.
A. .
1. Jednorazowa spłata kapitału i odsetek.
2. Jednorazowa spłata kapitału, odsetki płatne po każdym okresie.
3. Równe raty kapitałowe, odsetki płatne po każdym okresie.
4. Równe spłaty (rata kapitałowa + odsetki = const).
Zgodnie z oczekiwaniami, gdy stopa rynkowa jest równa stopie efektywnej kredytu,
to wartość obecna wszystkich przepływów
jest równa 0. Można to sformułować następująco: wartość obecna spłat jest równa kwocie kredytu.
B. .
1. Jednorazowa spłata kapitału i odsetek.
2. Jednorazowa spłata kapitału, odsetki płatne po każdym okresie.
3. Równe raty kapitałowe, odsetki płatne po każdym okresie.
4. Równe spłaty (rata kapitałowa + odsetki = const).
Zgodnie z oczekiwaniami, gdy stopa rynkowa jest mniejsza od stopy efektywnej kredytu, to wartość obecna wszystkich przepływów
jest dodatnia. Można to sformułować następująco: wartość obecna spłat jest większa niż kwota kredytu.
Różnica między oprocentowaniem kredytu a stopą rynkową nazywa się marżą. Interpretuje się ją jako wynagrodzenie
kredytodawcy za poniesione ryzyko.
C. .
1. Jednorazowa spłata kapitału i odsetek.
2. Jednorazowa spłata kapitału, odsetki płatne po każdym okresie.
3. Równe raty kapitałowe, odsetki płatne po każdym okresie.
4. Równe spłaty (rata kapitałowa + odsetki = const).
Zgodnie z oczekiwaniami, gdy stopa rynkowa jest większa od stopy efektywnej kredytu, to wartość obecna wszystkich przepływów
jest ujemna. Czyli wartość obecna spłat jest mniejsza niż kwota kredytu.
Pokazać, że
cztery kredyty rozważane w poprzednim ćwiczeniu są opłacalne dla banku wtedy, gdy
stopa efektywna oprocentowania kredytu jest większa niż stopa rynkowa.
Rozważmy 4 inwestycje o przepływach gotówki, takich jak spłaty kredytów w przykładzie z punktu 3 podrozdziału 4.1.
Przepływy gotówki mają miejsce na koniec roku, czyli .
Wycenić te inwestycje zgodnie z płaską strukturą terminową
dla stopy rynkowej równej odpowiednio 9%, 10% i 11% oraz zgodnie ze wzorem Stoodleya
Odpowiedź.
Otrzymujemy następujące wartości teoretyczne:
Podsumowując, gdy stopa rynkowa jest równa stopie efektywnej oprocentowania, to wartość teoretyczna spłat
kredytu jest równa kwocie kredytu. Natomiast, gdy stopa rynkowa jest mniejsza, to wartość teoretyczna
jest większa. Na odwrót – gdy stopa rynkowa jest większa, to wartość teoretyczna
jest mniejsza. Wycena według wzoru Stoodleya jest nieznacznie większa niż kwota kredytu.
Wynika to z wypukłości funkcji . Średnia z wycen jest większa niż wycena według
średniej stopy rynkowej.
W oparciu o płaską strukturę terminową dokonać wyceny stałej rocznej dywidendy . (Pierwsza wypłata za rok.)
Rozwiązanie.
Odpowiedź.
Wartość teoretyczna stałej rocznej dywidendy wyznaczona za pomocą płaskiej struktury terminowej wynosi .
W oparciu o płaską strukturę terminową dokonać wyceny rocznej dywidendy o stałej stopie wzrostu
(model Gordona).
Rozwiązanie.
Odpowiedź.
Wartość teoretyczna rocznej dywidendy o stałej stopie wzrostu wyznaczona za pomocą płaskiej struktury terminowej wynosi .
W oparciu o płaską strukturę terminową dokonać wyceny rocznej dywidendy wzrastającej w postępie arytmetycznym. Za rok płacona jest dywidenda , a następnie co rok wzrasta o .
Rozwiązanie.
Odpowiedź.
Wartość teoretyczna rocznej dywidendy wzrastającej w postępie arytmetycznym wyznaczona za pomocą płaskiej struktury terminowej wynosi .
Zmarły ojciec zostawił dwóm synom będącym obecnie w wieku 8 i 15 lat lokatę 100 000 USD z zastrzeżeniem,
że każdy odbierze swoją część w rocznicę śmierci ojca po osiągnięciu wieku 21 lat.
Przyjmując stałą efektywną stopę 8% w ciągu 13 przyszłych lat obliczyć, wysokości tych kwot,
jeśli synowie sprawiedliwie podzielą się spadkiem.
Wskazówka: sprawiedliwie oznacza, że wartości obecne obu kwot są równe.
Odpowiedź.
Konkretne kwoty zależą od sposobu w jaki bank zaokrągla odsetki. Jesli przy wypłacie odsetki będą zaokrąglone w dół do 1 USD to młodszy syn otrzyma 135 981 USD, a starszy 79 343 USD.
Kupiec ma beczkę wina, którą może teraz sprzedać za złotych lub też może ją przechować przez okres czasu (liczony w latach), po czym sprzedać za sumę . Załóżmy, że struktura terminowa jest płaska, a intensywność oprocentowania wynosi 0.05 (w skali rocznej). Wyznaczyć moment najkorzystniejszej dla kupca sprzedaży wina, tzn. takie, że wartość obecna ceny beczki przechowanej przez okres czasu jest największa.
Odpowiedź.
Optymalny moment sprzedaży wynosi 25 lat.
Treść automatycznie generowana z plików źródłowych LaTeXa za pomocą oprogramowania wykorzystującego LaTeXML.
strona główna | webmaster | o portalu | pomoc
© Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW, 2009-2010. Niniejsze materiały są udostępnione bezpłatnie na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
Projekt współfinansowany przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego i przez Uniwersytet Warszawski.