Podczas tego wykładu udowodnimy fundamentalne twierdzenie dla analizy stochastycznej. Pokazuje ono, że klasa semimartyngałów ciągłych jest zamknięta ze względu na funkcje gładkie oraz podaje wzór na różniczkę stochastyczną .
Załóżmy, że jest ciągłym semimartyngałem, funkcją klasy na . Wówczas też jest semimartyngałem oraz
(13.1) |
Wszystkie całki w (13.1) są dobrze zdefiniowane, bo procesy i są ciągłe, zatem oraz jest całkowalne względem .
Wzór Itô (13.1) będziemy dowodzić poczynając od najprostszych przypadków.
Przypadek I. jest semimartyngałem ograniczonym, a wielomianem.
Z liniowości obu stron (13.1) wystarczy rozpatrywać przypadek, gdy . Pokażemy ten wzór przez indukcję po .
Dla teza jest oczywista. Załóżmy więc, że (13.1) zachodzi dla pokażemy go dla . Zauważmy, że oraz . Ze wzoru na całkowanie przez części,
Przypadek II. jest semimartyngałem ograniczonym (a jest dowolną funkcją klasy ).
Niech , istnieje ciąg wielomianów taki, że
Wtedy jednostajnie oraz , więc z twierdzenia Lebesgue'a o zbieżności zmajoryzowanej (dla całki zwykłej i stochastycznej),
Przypadek III. Zmienna jest ograniczona.
Połóżmy w tym przypadku
wówczas jest ciągłym ograniczonym semimartyngałem oraz p.n.. Na mocy przypadku II, (13.1) zachodzi dla , więc
Biorąc dostajemy (13.1).
Przypadek IV. jest dowolnym semimartyngałem ciągłym.
Połóżmy oraz . Zauważmy, że , więc, ponieważ wiemy już, iż (13.1) zachodzi, gdy ograniczone, to
(13.2) |
Mamy
proces jest prognozowalny jako supremum procesów prognozowalnych, ponadto
Zatem z ciągłości , p.n., skąd . Z twierdzenia Lebesgue'a o zbieżności zmajoryzowanej dla całek stochastycznych,
ponadto z twierdzenia Lebesgue'a dla zwykłej całki,
Podobnie p.n. i ponownie stosując twierdzenie Lebesgue'a dostajemy
Oczywiście p.n., więc możemy przejść w (13.2) z do , by dostać (13.1).
∎Dla ,
W podobny sposób jak w przypadku jednowymiarowym możemy udowodnić wielowymiarową wersję twierdzenia Itô.
Załóżmy, że jest funkcją klasy oraz , gdzie są ciągłymi semimartyngałami dla . Wówczas jest semimartyngałem oraz
Załóżmy, że jest ciągłym martyngałem lokalnym takim, że oraz jest martyngałem lokalnym. Wówczas jest procesem Wienera.
Musimy wykazać, że dla , jest niezależne od oraz ma rozkład . W tym celu wystarczy wykazać, że
(13.3) |
Istotnie (13.3) implikuje, że dla , czyli . Ponadto dla dowolnej -mierzalnej zmiennej oraz ,
Zatem jest niezależne od zmiennych -mierzalnych, czyli jest niezależne od .
Zastosujmy wzór Itô dla (wzór Itô zachodzi też dla funkcji zespolonych, wystarczy dodać odpowiednie równości dla części rzeczywistej i urojonej),
Niech , wówczas jest martyngałem lokalnym oraz z nierówności Dooba (Twierdzenie 9.3),
czyli jest na każdym przedziale skończonym majoryzowany przez zmienną całkowalną, zatem jest martyngałem. Ustalmy , wtedy
Zdefiniujmy , wtedy
czyli
Funkcja jest ciągła, a zatem z powyższego wzoru jest różniczkowalna i spełnia równanie różniczkowe
Zatem dla , czyli
stąd p.n. i
Równoważnie Twierdzenie Levy'go można sformułować w następujący sposób:
Jeśli oraz , to jest procesem Wienera.
Założenie ciągłości jest fundamentalne. Jeśli położymy , gdzie jest procesem Poissona z parametrem 1, to jest martyngałem, a oczywiście nie jest procesem Wienera.
Można też udowodnić wielowymiarową wersję twierdzenia Levy'ego.
Załóżmy, że są ciągłymi martyngałami lokalnymi takimi, że oraz są martyngałami lokalnymi dla . Wówczas jest -wymiarowym procesem Wienera.
Załóżmy, że proces jest ciągły, adaptowalny oraz . Wówczas jest procesem Wienera wtedy i tylko wtedy, gdy dla wszystkich , jest martyngałem lokalnym.
To, że jest martyngałem jest prostym i dobrze znanym faktem. Wystarczy więc udowodnić implikację ””.
Określmy , wówczas oraz dla wszystkich proces jest ograniczonym martyngałem lokalnym (z dołu przez , z góry przez ), a więc martyngałem. Stąd
Zauważmy, że oraz
Stąd, z Twierdzenia Lebesque'a o zbieżności zmajoryzowanej dla , ,
Biorąc dostajemy , czyli jest martyngałem, a więc .
By skorzystać z twierdzenia Levy'ego i zakończyć dowód musimy jeszcze wykazać, że . Szacujemy dla ,
skąd w podobny sposób jak dla pierwszych pochodnych dowodzimy, że dla , ,
Podstawiając dostajemy
czyli jest martyngałem, więc .
∎Korzystając ze wzoru Itô oblicz oraz .
Niech . Wykaż, że tzn. .
Niech będzie funkcją klasy na , korzystając z wzoru Itô oblicz .
Niech będzie ciągłym martyngałem lokalnym. Wykaż, że proces jest ciągłym martyngałem lokalnym oraz nadmartyngałem. Ponadto jeśli jest ograniczony, to jest martyngałem.
Niech będzie funkcją klasy , zbiorem otwartym ograniczonym w oraz . Określmy . Korzystając ze wzoru Itô wykaż, że jeśli jest harmoniczna w , to jest martyngałem. Pokaż, że wystarczy zakładać, iż jest klasy w pewnym otoczeniu domknięcia .
Wykaż, że dla 3-wymiarowego ruchu Browna i proces jest martyngałem lokalnym, ale nie jest martyngałem. Ponadto jest nadmartyngałem oraz zbiega do 0 w i prawie na pewno.
Wykaż, że 2-wymiarowego ruchu Browna i proces jest martyngałem lokalnym. Wywnioskuj stąd, że z prawdopodobieństwem 1 proces omija punkt , ale trajektoria procesu jest dowolnie bliska punktu .
Załóżmy, że jest trójwymiarowym procesem Wienera oraz
Wykaż, że jest procesem Wienera.
Udowodnij Twierdzenie 13.4.
Niech oraz będzie procesem prognozowalnym takim, że dla pewnej liczby całkowitej zachodzi
Wykaż, że oraz jest martyngałem takim, że
Zastosuj wzór Itô i nierówność Höldera.
Niech będzie -wymiarowym ruchem Browna,
a . Wykaż, że
a)
jest jednowymiarowym procesem Wienera;
b)
( jest nazywane procesem Bessela).
Niech będą ciągłymi semimartyngałami. Definiujemy całkę Stratonowicza wzorem
Pokazać, że jeśli jest funkcją klasy na , to
Pokazać, że przy oznaczeniach poprzedniego zadania oraz dowolnym ciągu podziałów odcinka takim, że zachodzi
przy według prawdopodobieństwa.
Treść automatycznie generowana z plików źródłowych LaTeXa za pomocą oprogramowania wykorzystującego LaTeXML.
strona główna | webmaster | o portalu | pomoc
© Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW, 2009-2010. Niniejsze materiały są udostępnione bezpłatnie na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
Projekt współfinansowany przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego i przez Uniwersytet Warszawski.